Midden een gesprek werd ik geconfronteerd met de volgende uitspraak:
"Maak je geen illusies" "Bedrijven willen gewoon hun lijstjes afvinken, verder niets. Hiermee kunnen ze aantonen dat ze alles hebben uitgeprobeerd om hun werknemers tegemoet te komen in het zoeken naar welzijn."
Die zin heeft me geraakt! Verschillende gevoelens borrelden bij me op. Het bracht me aan het denken. Vragen speelden door mijn hoofd: - Waarom zegt de zender zoiets aan mij? - Wat bedoelt hij met die uitspraak? - Hoe moet ik die boodschap persoonlijk interpreteren als het op mijn coaching aankomt? Ik schreef in mijn vorige post over een belangrijk stuk van onszelf: Dat we allen potentiële leiders zijn. Dat wij daar eigenaarschap over hebben en ons hiervan bewust moeten worden. Leiderschap: De essentie van je authentieke zelf zijn, met andere woorden "echt" zijn.
Hier stond ik dan, als het ware overdonderd. Het eerste wat ik vaststelde toen ik geraakt door deze woorden was dat mijn hele lijf in reactie trad.
Een koude rilling liep langs mijn rug en mijn rechter wenkbrauw trok omhoog. Ik kon deze uitingen niet onderdrukken. Mijn lichaam toonde duidelijk dat een gevoelige snaar werd geraakt. Het gesprek ontstond na een eenvoudige vraag over mijn werk als talent consulent: "Hoe gaat het met jouw nieuwe uitdaging?" Ik gaf hier een kort oprecht antwoord op, namelijk dat alles naar wens verloopt maar dat het op bepaalde vlakken nog wat zoeken is. Dat ik geloof in wat ik doe en erop vertrouw dat ik mensen nabij kan zijn om hen te ondersteunen in hun eigen bewustzijnsgroei. Na mijn uitleg startte mijn gesprekspartner een monoloog waarin de vele jaren van zijn bedrijfservaring samengevat werden. De onderliggende boodschap was dat ik me geen illusies moest maken over wat ik deed, zeker als het over talent werk gaat in de bedrijfswereld. Mijn radars in mijn hoofd tolden. Dat antwoord had ik niet verwacht en mijn lichaam gaf me duidelijk te kennen dat ik me hierin niet kon vinden. Zodra ik terug in mijn kracht stond begreep ik dat er niks met mij aan de hand was. Ik geloof in mijn talenten en weet welke vruchten hieruit voortvloeien. Ik hoefde niet defensief te worden, want wat ik vertelde was oprecht. De spreker, mijn gesprekspartner raakte in overdrive van zijn eigen talenten en de (alles)ziener in hem sprak vanuit een positie waar ik verder geen ruimte meer kreeg om het avontuur van een verdiepend gesprek aan te gaan.
Is het echt zo dat managers geen verandering willen voor hun personeel en puur werken om lijstjes af te vinken om wettelijk in orde te zijn? Het is volgens mij te kort door de bocht! Ik mag geen oordeel vellen, maar ik heb wel enkele bedenkingen. Ik geloof dat het wel anders kan en dat alle mensen op zoek zijn naar bewustwording en echt 'sensitief leiderschap'. Het diep menselijke is nog steeds aanwezig in onze maatschappij ongeacht hoe klein of groot bedrijven en instituten zijn. Mensen zijn gevoelige wezens en zoeken naar verbondenheid. Er zijn veel mensen die ongeacht hun positie, hun functie bewust willen uitvoeren op een diepmenselijke en authentieke manier,
maar vaak door de werkdruk niet meer weten hoe.
Voor deze mensen is iedere inspanning om de bedrijfssfeer beter te maken de moeite waard! Voor hen wil ik er staan. Mensen die glimlachen als ik hen de vraag stel: Waar word jij blij van? Mensen die hierop willen antwoorden, willen dichter bij zichzelf staan. Zij nemen het heft in handen en hebben de moed om te schrappen wat hen niet blij maakt. Zij durven hun keuzes helder te maken en zichzelf 'au serieus' te nemen. Dat zijn de leiders die we nodig hebben. Mensen die starten in hun eigen bewustzijn en er werk van maken. Vervolgens durven ze om zich heen kijken en hun ervaring als vertrekpunt gebruiken om tot verbinding te komen met anderen. Dat is de essentie van leiderschap voor iedereen van ons, ongeacht welke rol je in het leven neemt. Het voelt juist en brengt rust, omdat je helemaal jezelf kan en mag zijn.
foto Pixabay
Comentários